Sakaryaspor’un kazandığı maçtan sonra yazı yazmak kadar keyif veren bir şey yok. Atatürk Stadı’nda yaşanan coşkuyu oraya gelmeyenlere aktarmak çok zor olacak. Kulaktan kulağa aktarmak yerine bence bir sonraki maçta herkes coşkuyu yaşamaya gelsin.

Takım zorlu bir süreçten geçiyor. Destek olunması gerektiğini herkes biliyor. Ama kılını kıpırdatanda yok. Ne ala memleket.

Maçta yaşananları anlatmayacağım bu sefer. Merak eden bir sonraki maça gelsinler diye. Arka arkaya atılan gollerden sonra, tribünlerle oyuncular arasındaki diyalog görülmesi gerekenlerden biriydi sadece. Belediye Van maçında en çok görülmesini istediğim coşan, coşturan taraftarın gündemi nasıl takip ettiğinin görülmesiydi. Bravo Tatanga.

Benim için Belediye Vanspor maçı kazanılması gereken ve kazanıldığı için süper bir maçtı. Ama derdim bitmiyor yine. Birkaç istek gönderme ihtiyacı hissettim yine.
Sakaryaspor sırat köprüsünden geçiyor birilerinin derdi başka. Birileri diyorum isimlerini bile zikretmek galibiyete gölge düşürecek endişesi yaşıyorum.
Gönülden Sakaryasporlu olan beyler sizlerden bahsediyorum. Takımın şimdi size ihtiyacı var. Destek olun. Seçilmiş belediye başkanları sizler hayırmısınız? Kimi temsil ediyorsunuz?

Statta maçı olan takım bizim şehrin tek profesyonel takımı. Biliyorsunuz değil mi? Siyasi kavganız sebebiyle, gerçekten takımı seven insanlara destek verdirmiyorsunuz. Kendiniz destek olmuyorsunuz. Peki ne istiyorsunuz. Derdiniz ne?
Sakaryaspor’a bugün destek olmayan büyük! adamlara sesleniyorum: Gelin kol kola girelim ve düzlüğe çıkaralım takımımızı. Bugün şehrinin simgesini yalnız bırakan yanında olmayan yarın şehirde de kalmasın. Gerek yok.

Şaban hocam sizden ve oyuncularınızdan izin ve istek istiyorum. Tıpkı radyo programını arayan dinleyiciler gibi.

Bundan sonra alacağımız üç puanlar takımı yalnız bırakanlara ve sözde sevenlere gelsin. Onlar için kazanın. Belki utanacak yüzleri olduğunu hatırlarlar.