Star Gazetesi 27 Nisan gecesi yaşanılan gerginlikten yola çıkarak Sakarya'da son 5-6 yıldır yaşanılan toplumsal olayları irdeliyor.
Yazı dizisi içinde önceki gün Sakarya Emniyet'ini 5 yıl süreyle yöneten Mustafa Aydın'ın şehirde yaşanan gerginliklerle ilgili görüşlerine yer verilmiş…
Aydın gazeteye yaptığı açıklamada kendi döneminde yaşanan olayları basit olaylar gibi yansıtıyor…
Oysa ilimizde yaşanılan ve ülke genelinde büyük yankı bulan olaylara baktığımızda bunların tamamına yakını Mustafa Aydın döneminde yaşandı.
Hala kimsenin cevabını veremediği sorular var…
Atatürk Bulvarı, Çark Caddesi olaylarını kim çıkardı?
Kim diyebilir ki, bu olaylar kendiliğinden gelişti?
Parti binalarını kim bombaladı?
Kim diyebilir ki, o bombalar kendiliğinden oraya geldi?
Mustafa Aydın'ın her biri fazlasıyla provokasyon kokan bu olayları görmezden gelip, son yaşanan olayla ilgili uzaklardan ahkam kesmesi beni fazlasıyla rahatsız etti…
Eski Emniyet Müdürü Mustafa Aydın, kentte işsiz güçsüz takımının çöreklendiğini belirtirken ‘Provokasyon yapma niyetiyle böyle bir potansiyel gücü kullanmak isteyenler olabilir' diyor…
İşsiz güçsüz takımını, Mustafa Aydın'ın Sakarya Emniyet Müdürlüğü döneminde hangi art niyetlilerin kullandığını, aklı başında olan herkes gayet iyi biliyor.
Bu şehirde bir dönem takır takır insanların nasıl öldürüldüğünü, insanların sokağa çıkmaktan nasıl korktuğunu henüz unutmadık…
Bunun için de, Sakarya'da yaşanan gerginliklerle ilgili olarak en son konuşması gereken kişi Mustafa Aydın'dır…
Şimdi birinin kalkıp Mustafa Aydın'a "SUS" demesi gerekiyor…
Bakıyorum da; kimse Mustafa Aydın efendiyle takışmak istemiyor…
Yani iş bize kalıyor…
Ve buradan Mustafa Aydın'a sesleniyorum:
Şehir sizden sonra huzura kavuşmuştur…
Her ne kadar arkanızdan birileri gözyaşları döktüyse de, artık bu şehirde yeriniz kalmadığını görün…
Uzaklardan ahkam kesip, huzurumuzu bozmaya kalkmayın…
………..
Kelebek hikayesi!
Bir gün, kırlarda gezintiye çıkan bir adam, kenara oturduğu otlardan birinin dalında, küçük bir kozanın varlığını fark etti. Koza ha açıldı ha açılacak gibiydi.
Adam , bunun bir kelebek kozası olduğunu tahmin ediyordu.
Böyle bir fırsat bir daha ele geçmez diye düşündü; ve bir kelebeğin dünya yüzü gördüğü ilk dakikalara şahit olmak istedi.
Dakikalar dakikaları kovaladı , saatler geçmeye başladı , ama henüz kelebeğin küçük bedeni o delikten çıkmadı.
Sanki , kelebeğin dışarı çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş olabileceğini düşündü.
Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapmış da , artık yapabileceği bir şey kalmamış gibi geldi ona. Bu yüzden , kelebeğe yardımcı olmaya karar verdi: cebindeki küçük çakıyı çıkarıp kozadaki deliği bir cerrah titizliğiyle büyütmeye başladı.
Böylece , bir-iki dakika içinde kelebek kolayca dışarı çıkıverdi.
Fakat bedeni kuru ve küçücük , kanatları buruş buruştu. Adam kelebeği izlemeye devam etti; çünkü kanatlarının her an açılıp genişleyeceğini ve narin bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.
Ama bunlardan hiçbiri olmadı.
Kelebek , hayatinin geri kalanını , kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürünerek geçirdi.
Ne kadar denese de , asla uçamadı.
Adamın bütün iyi niyetine ve yardımseverliğine rağmen anlayamadığı şey , kozanın kısıtlayıcılığının ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten dışarı çıkmak için gereken çabanın , Allah'ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede kozanın kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda onun uçmasını sağlamak için seçtiği bir yol olduğuydu.
Bu gerçeği öğrendiğinde , hayat boyu unutamayacağı bir şey de öğrenmişti:
Bazen , hayatta tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey , çabalardır.
Eğer Allah , hayatta herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi , o zaman , bir anlamda sakat kalırdık .
Olabileceğimiz kadar güçlenemezdik o zaman .
Ve asla uçamazdık..
İnternetten
Sezai Matur hakkındaki diğer yazılar
İlk Yorumu Siz Yazın |  |
|