|
Bu yazıyı yazmadan düşündüm… Ama küçük eleştirilere bile tahammülü olmayan insanları bir kez daha eleştirmeye karar verdim. Milleti eleştirirken mangalda kül bırakmayan biz gazeteciler, bizi eleştirdikleri zaman hemen sinirleniyoruz. Öfkeleniyoruz.
Oysa bizim de mutlaka yanıldığımız ve hata yaptığımız yerler vardır. Ama kimse bizi yanıldığımız noktada bu toplumun içinden silmiyor. Meslektaşlarımın bu konuda daha hassas olması gerektiğini ve yapıcı eleştirilerden herkesin kendine düşeni alması gerektiğini savunuyorum.
Bu bakış açısı, bu köşede her gün atıp tutan benim gibi bir dingil için de geçerli...
Şimdi gelelim mevzuya...
Bugün üzgünüm...
Gerçekten üzgünüm...
Çünkü göreve geldiği zaman büyük umutlar beslediğim başkan ve yönetiminin, küçük hesaplarla uğraştığına tanık oldum. Evet, küçük işlerle uğraşıyorlar. Tek başkan değil, yönetim de aynı... Hepsi topluma şirin yüzlerini gösterirken, sıra bize gelince gargamel oluyorlar.
Tencere kapak misali buluşan bu arkadaşları özünde çok seviyorum. Her zaman onların yanındayım. Hala da bu bakış açım geçerli olmasına rağmen, bu arkadaşlar beni hayal kırıklığına uğrattı.
Sakarya Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Sezai Matur ve yönetiminden bahsediyorum.
Dün Murat Uygun'un gazetemize getirdiği ajandanın yapraklarını çevirirken, insanoğlunun hiçbir zaman eleştiriye tahammüllü olmadığını bir kez daha gördüm.
Evet... İnsanoğlunu hep pışpışlayacaksın. Ama hiç bir zaman eleştirmeyeceksin. Eleştirmeye mi kalktın, benim gibi aforoz edilirsin… İstenmeyen adam olursun… Hatta seni silmeye kalkarlar. Kıçım kalın olduğu için toplumdan silemezler de, küçük hesaplarla bunu yapmaya çalışıyorlar.
Nasıl mı?
Geçen yıl cemiyet adına bastırdıkları ajandada ulusal basın kısmında şahsıma yer vermeyen cemiyet yönetimi, bu yıl küçük hesaplarını yaparken küçük bir taktik değişikliğine gitmişler.
Bu kez bana NTV Temsilcisi olarak yer veren cemiyet yönetimi, Sabah Gazetesi temsilcisi olarak başka arkadaşın adını vermiş.
Niye?
“Eeeee... Sen kaşıntısın. Öyle iki de bir cemiyete sallarsan, eleştirirsen, itaat etmezsen, sisteme çomak sokarsan sana küçük bir ders verelim” tarzındaki bu hareketle sözde beni yıldıracaklar. Beni cezalandıracaklar.
Eğer ben kafadan rahatsız değilsem, ruh hastası değilsem bu hareketin başka bir açılımı var mı? “Var” diyen bana anlatsın. “Var” diyen bir adım öne çıksın.
Peki bu meslektaşlarım neden bu kadar küçük hesapların peşindeler?
Şimdi, “Küçük hesaplardan bahsediyorsun, ama sende adın yazılmadı diye yine küçük hesapların peşindesin” diye bana sorabilirler.
Bakın...
Sözde birlik ve beraberlik sembolü olan Sakarya Gazeteciler Cemiyeti'nin 2007 yılında adımın hiç geçmediği, 2008 yılında ise çalıştığım kurumu başkası çalışıyormuş gibi göstermelerinin küçük hesabını yapmıyorum.
Yapıyorsam şerefsizim.
Eğer ben 23 yılda kendimi bu memlekette tanıtamadıysam, yıllarca yaptığım haberlerle bir yere gelemediysem, eğer ben bir ajandada küçük bir yazıyla bir yere geleceksem bana da yazıklar olsun. Bir ajanda ile bir yere geleceksem, bu mesleği bırakır iki inek alır çayıra çıkarım.
Ama kazın ayağı öyle değil.
Cemiyet başkanı ve yöneticilerini zaman zaman köşe yazımda eleştiriyorum diye, beni böyle cezalandırmalarına gıcık oluyorum. Böyle küçük hesaplar yapmalarını hazmedemiyorum. “Cemiyet küçük olsun bizim olsun” mantığını da içime sindiremiyorum.
Zamanında rahmetli Necdet Güngörsün’ün de kendisine itaat etmediğim için cemiyet ajandasında bana yer vermediği gibi bu yeni yönetimin de aynı taktiği uygulamasını şiddetle kınıyorum.
Arkadaş, bu cemiyet sizin babanızın malı mı? Öyleyse bana da söyleyin.
Böyle küçük hesapların peşinde koşan Başkan Sezai Matur ve siz yönetim kurulu üyeleri Murat Uygun, Hasan Coşkun, Nejdet Başoğlu, Emin Can, Günay Yazıcıoğlu, İnci Ökten, Serkan Köse ve Şener Sak… Bu yaklaşımınızı kendinize yakıştırabiliyor musunuz?
Bakın...
Zamanında kimse cemiyeti eleştiremezdi. Ama o zamanlar bizim gibi dik duran gazeteci pek yoktu. Kurum sayısı azdı. Şartlar onu götürüyordu. Artık devir değişti. Öyle bir dünya yok. Hata yaparsanız, sizi bu köşeden eleştiririm. Sizin de elinizde kalem ve köşe var. Ben de yanlış yaparsam beni eleştirin. Hatta yerden yere vurun. Ama benim yanlışımı bulamadınız diye her yıl bastırdığınız ajandalarda kendinizi tatmin etmeyin.
Geçirin bana... İstediğinizi yazabilirsiniz. Geçin klavyenin başına, döşeyin bana... Başkan vekili ve abim Murat Uygun sen de yaz. Hiç değişmez…
Ama önce dik durmayı öğrenin. Millete gazetede racon keserken iyi, ama sizi birisi eleştirince onu aforoz etmek için çırpınmayın...
Sonuçta cemiyet yönetimi...
Dik durun canımı yiyin.
Hüseyin Cumalı hakkındaki diğer yazılar
|
= Resimli ilanlar
