Yazıklar Olsun..

Rezalet..

Biran Önce Çekip Gidin..

Şimdi Utanmadan 14 Maç Kaldı Derler..

Utanç Duyuyoruz..

Efsaneyi Rezil Ettiniz..

Bunlar mağlubiyetten sonra yazılanlar.

Ben bu takımı biiiiip..

Bu yönetimin biiiiip..

Bunlar da mağlubiyetten sonra söylenenler.

Zafer Kazandık..

Bu Takım Düşmez..

Bu Sakarya Yes..

Aynen Devam..

Vazgeçmiyoruz..

Sakarya Canlandı..

Çocuklar Gibi Şendik..

Bunlar da galibiyetten sonra yazılanlar..

Saha aynı saha; takım aynı takım..

Kalem elimde değil mi baba?

Vezir de ederim; rezil de..

İyi de bir de kara gün dostu diye bir söylem var.

Ondan yok mu hiç?

Üzgünüm birader, maalesef kalmadı.

Olsa dükkan senin.

Sezon sonuna kadar bu “skor yazarlarını” okuyacağız.

Ama dikkatimi çeken bir şey var.

Galip gelince oyuncuların isimleri; mağlup olunca yönetim.

Eh! Huylu huyundan vazgeçmeyeceğine göre bu Vezir ve Rezil hikayesini daha çook okuyacağız.

Biraz da maça gelelim isterseniz.

Rahatlıkla 4 olacak ilk yarı sonunda 1-0 gibi sıkıntılı bir sonuçla soyunma odasına yollandık.

İkinci yarını başlarında da Erciyes başladı mı inceden yoklamaya.

İstemesek de futbolun acı sürprizi atamayana atarlar lafı akıllara gelmeye başladı. Neyse ki araya 2. golü de sıkıştırınca rahatladık.

Maçı seyreden seyretti, seyretmeyenlere de anlattı. Bir düzine gazete de klasik lafları üretti.

Papağan gibi aynı lafları tekrarlamanın bir anlamı yok.

Benim aklımda kalan 3 şey var.

Birincisi başta Abdülvahit olmak üzere birkaç oyuncunun sahada çok kritik yerlerde ve sürekli kayması.

Nedeni yanlış krampon seçimi mi, saha zemini mi ben anlayamadım.

İkincisi, Özgürcan’ın 2. golünden sonra Tamer Batuboylu’nun kulübeden fırlayışı ve bu sırada suratındaki o anlatılamaz zevkin verdiği kas gerilmesi.

Aman dikkat et çocuk. Sen bu takıma lazımsın.

Gelelim 3. ve en mühimine.

Özgürcan..

Hakikaten çok özgür bu adam. Çok bencillik yaptı, kendini de lüzumsuz yere çok yordu.

Ama nedenini çözdüm hiç merak etmeyin. Onun kabahati değil.

Engin Hoca maçtan önce öyle demiş.

Daha doğrusu Engin Hoca’nın dediğini Özgürcan yanlış anlamış.

Engin Hoca maçtan önce takım kadrosunu saymış.

Kalede şu, müdafaada şunlar, orta sahada bunlar, fovette de Özgürcan ferdi oynayacak demiş.

Bizim Özgürcan da, stres katsayısı yüksek maç öncesi, aşırı konsantrasyondan dolayı, forvetteki ikinci arkadaşının isminin Ferdi olduğunu unutmuş.

Hocasının lafına uyarak da maç boyunca ferdi oynamış.

Şimdi anladınız mı Özgürcan’ın niye etrafına pas atmadığını?

Maç 2-0 bitti, Özgürcan “Vezir”.

Ya kaza ile 2-2 bitseydi; Özgürcan “Rezil”.

İlk Yorumu Siz Yazın

Yorum Yaz

Lütfen Yorumlarınız Haberin Konusuna Uygun Olsun. Kişisel Sözlü Kelimeler Silinecektir.
Adınız:
E-Posta
Web Site
Başlık:
BBCode:
Yorum:
Güvenlik Kodu:*
	Bu Habere Yazılan Yorumlar Hakkında E-Posta Aracılığıyla Bilgilendirilmek İstiyorum