Oysaki maçtan önce Sakaryamız'da İzmir harekatı başlamış ve 1.000'e yakın taraftarımız Alsancak Stad'ının tribünlerini doldurmuştu. Benim tekerlekli sandalyeye mahkum kardeşim bile ''abi beni bu maça götür'' dedi ve emir büyük yerden gelince Cumartesi günü 16.05 uçağı ile Sabiha Gökçen'den İzmir'e uçtuk. Maç öncesi umutlarımızın herkes tarafından en üst düzeyde olduğu gündü bugün (Pazar) .

 

Abdülvahit ve Diakhate gibi Orta sahamızdaki en önemli iki eksiğimizin olması bile, (yerine oynayanların başarılı olacağı hissimiz ile ) maçtan puan veya puanlar alacağımıza olan inancımızı bitirememişti.

 

Takımımız maça santra vuruşu ile başladı ve Özgürcan santradan aldığı topla Altay'lı bir kaç futbolcuyu çalımlayıp mükemmel bir ara pası attı. Bu ara pasına mükemmel koşu yapan Ferdi'ye Altay kalecisinin yaptığı faul ile hakem penaltı noktasını gösterdi. Allahım maça 1-0 önde başladık diye sevindik. Tabi ki Mustafa Sevgi penaltıyı gole çevirdi. Şeref tribünündeki sevincimize Altay'lılar tepki gösterdi. Dakika 1 maçta 1-0 öndeyiz.

 

İlk yarıda erken yediği golden sonra bile oyun disiplininden kopmayan Altay topu yere indirip üstümüze gelmeye başladı. Fakat her defasında hücumdan dönerken defansında da sık sık açık veriyordu.Özellikle hücumlardan geriye dönmekte zorlanan Altay savunmasındaki açıklardan yakaladığımız pozisyonları, süratli ve güçlü forvetlerimiz ile değerlendiremedik. Yakaladığımız üç net gol pozisyonunu gole çeviremedik. Nitekim dakikalar 32'yi gösterirken sağ kanadımızdan gelişen Altay atağında maalesef Burak'ın ayağından çıkan ve kalecimizin elleri arasından geçen top filelerimizle buluştu: 1-1... İlk yarı bu sonuçla sona erdi.

 

İkinci yarıya hızlı başlayan takımımız 71. dakikada Ferdi, orta sahamızdan aldığı top ile dikine Altay kalesine süratle aktı ve topu Altay ağlarına bıraktı. Artık Altay gibi deplasmanda ikinci kez öne geçen takımımız bu maçı kazanır ve rakibimiz Giresunspor'un puan kaybı ile bir basamak daha yukarı çıkar bu ligde rahat kalırız düşüncemiz oluşmaya başlamıştı. Bu arada takımımızda özellikle Erhan ve Okan çok yorulmuş ve değiştirilmeyi bekliyorlardı. Sedye'ye önce binen Erhan sahayı terk ediyordu. Nedeni ayağına yorgunluktan giren kramptı.

 

Bu arada Altay'da oyunu bir türlü forse edemiyordu. Nitekim dakikalar 79'u gösterirken Ferdi'nin geri pasına kalecimiz Atilla'nın vurduğu şut Altay'lı oyuncuya çarpınca topu önünde bulan Molina kalemize yuvarladı durum 2-2 oldu. Attığı gol ile morallenen Altay takımı, demorolize olan ve telaşlanan takımımızın ve tribünlerdeki Sakaryasporluların umutlarını, 84.dakikada Erdal'ın attığı gol ile Alsancak stadı çimlerine gömüyordu. Skor 3-2.

 

Yorgunluktan bitap düşen takımımız maçı kurtaramayınca maalesef iki kere öne geçtiğimiz Altay deplasmanında üç puanı bırakıyorduk.

 

Maçın başından sonuna kadar Altay seyircisinin yaptığı küfürlü tezahüratlar ve özellikle ''Sakarya kümeye'' seslenişleri maçı izleyen bizleri çok üzdü.

 

Futbol şehri Sakarya bu tür tezahüratlara layık bir takım mıydı? Hayır. Fakat bir türlü zamanında yapılamayan organizasyonlar ve kopukluklar nedeniyle varlık içinde yokluk çeken şehir olduk.

 

Maç sonu saha kenarındaki kardeşimi almaya giitim. Sakaryaspor'umuzun soyunma odasının önünden geçerken yöneticimiz Ali Kayabaşoğlu'nun gözlerindeki yaşları görünce zaten doluyduk. Koskoca adamlar şehrinin takımı için gözyaşlarımıza engel olamadık. Bütün herkesin kafası önde ağızları bıçak açmıyordu. Tesadüf dönüş uçağımız'da Sakaryaspor'umuz ile seyahat ettik. Moraller bozuk suratlar asık kalan son iki haftada rakiplerimizin oynayacağı maçları tartışırken, Giresunspor'un Rize ve Malatya maçlarını kazanabileceğini, Kartal'ın Rizeyi hemde deplasmanda yenmesi ile büyük avantaj kazandığını, bu hafta oynayacağımız Samsunspor ile oluşacak ikili averaj ihtimallerini konuştuk.

 

Mantığımız çok zor dese bile yüreğimize bir türlü kötü sonucu kabullendiremediğimizden, yine son dakikada ligde kalacağımız hislerimiz ile teselli oluyorduk.

 

''Gözyaşımda saklısın ağlayamam ben '' şarkısının eşliğinde Adapazarı'na geldik.

 

Kalan son iki haftada en ufak bir ihtimali bile ucundan tutup mücadelemizi bırakmamalıyız.

 

Futbolda olmaz denilen hiçbir şey yoktur. Futbolun içinde herşey mümkündür. Bir hafta boyunca futbolcularımızı motive edip az olan ihtimalin peşini bırakmamalarını sağlamalıyız.

 

Yeşil Siyah Sevgilerimle,