|
17 Ağustos'un tüm izleri kentte kendini göstermesine rağmen bizler depremi unuttuk…
Zaman zaman, depremin açtığı yaralar olmasa hiç hatırlamayacağız…
Bize depremi hatırlatan şeylerden biri de deprem kredileri…
O gün, halkın tepkisini biraz olsun yumuşatmak için devlet önüne gelene kredi verdi…
Bazıları hak etmedikleri kredilerle köşeyi döndüler…
Kredi alanların bir bölümü, bu krediyle işlerini düzelttiler…
Çoğu kişi ise kredileri geri ödemekte zorluk çektiler…
Bugün hala kredisini ödeyemeyen, ödemeyen yaklaşık 2 bin kişi var…
Halk Bankası şimdilerde deprem kredisi kullanıp, borcunu ödeyemeyenlerin peşine düştü…
İhtarname çekip borçlarını ödemeleri için çağrıda bulunuyorlar…
Seçimden önce de böyle bir çalışma yapılmış, ancak siyasilerin devreye girmesiyle kredi takipleri ertelenmişti…
Dün bir arkadaşım geldi…
Önce bankaya gitmiş…
Depremde 2 bin TL kredi kullanmış…
Bu borcu 2003'te 7 bin 500 TL olarak yapılandırılmış…
Taksitlerini düzenli olarak öderken son taksitte yine sıkıntıya düşmüş…
Banka'dan gelen ödeme ihbarnamesi tepesini attırmış…
350 liralık taksit için 1900 lira ödeme emrini alınca doğru bankaya gitmiş…
Orda biraz sesini yükseltince 600 lira ödemiş ve tüm kredi borcunu kapatmış…
Sesini yükseltmese borcunu 1900 lira olarak ödeyecek…
Ne garip bir ülkede yaşıyoruz…
10 yıldır depremzedenin tepesinde bir bela olarak duran deprem kredileriyle ilgili yeniden yapılandırma talepleri var…
Yapılandırma yerine deprem kredilerinin toptan silinmesi çok daha doğru olacak sanıyorum…
…
Oduncu ve bülbül
Bir zamanlar fakir bir oduncu varmış.
Ormandaki bir kulübede yaşar ve odun keserek hayatını kazanırmış.
Bir gün kulübesinde yangın çıkmış ve bu yangın bütün ormanı kül etmiş.
O çevrede kimse ona güvenip iş vermeyince, çıkınını alan oduncu, eşeğine binip yola koyulmuş.
Ağaçların arasında yürürken birinin kendisine seslendiğini duymuş.
Başını kaldırınca konuşanın bir bülbül olduğunu görmüş.
Bülbül ona "Senin haline çok üzüldüm, şimdi öyle bir büyü yapacağım ki eşeğin çok güzel şarkı söylemeye başlayacak, sen de onunla gösteriler yapıp çok para kazanacaksın" demiş.
Gerçekten de eşek birbirinden güzel şarkılar söylemeye başlamış.
Oduncu o şehir senin bu kasaba benim dolaşıp eşeğine şarkı söyletiyor ve herkes onları izlemek için birbiriyle yarışıyormuş.
Oduncu ve şarkı söyleyen eşeği bütün ülkede ünlenmişler.
Bir gün yine bir gösteriye yetişmek için koştururlarken, bülbülün yardım isteyen sesini duymuş oduncu. Bir kedi bülbülü yakalamış ve yemek üzereymiş.
Şöyle bir duraklamış ama gösteriye gitmemeyi, onca parayı kaçırmayı gözü yememiş, arkasına bakmadan kaçmış oradan.
Gösteri başladığında ise eşeği her zamanki gibi güzel şarkılar söylemek yerine sadece bir eşeğin çıkarabileceği sesleri çıkarmış.
Oduncu kendisini şarlatanlıkla suçlayan izleyicilerin elinden canını zor kurtarmış. İşte o zaman bülbül ölünce büyünün bozulduğunu anlamış.
İnternetten
…
Nasıl bir tedavi?
Çok şişman bir adam, çok şöhretli bir doktorun muayenehanesine gidiyor, konu zayıflamak istemesi.
Doktor, bir hafta kullanmak üzere, isimsiz bir hap veriyor kendisine.
İlk kullandığı gece, uyur uyumaz rüya görmeye başlıyor adam.
Bir saray içinde, etrafında onlarca cariye, sabaha kadar bir onunla, bir bununla meşgul oluyor sabah uyandığında, kan ter içinde.
Her gece aynı şey, bir haftanın sonunda bütün fazla kilolar atılmış durumda.
Günler sonra yolda şişman bir arkadaşına rastlıyor ve arkadaşı nasıl kilo verdiğini soruyor.
Adam anlatıyor, o da doğru doktorun çalıştığı hastaneye gidiyor ve ona da aynı tedavi.
İlk gece, adam rüyasında bir sarayda.
Etrafında onlarca adam, bizim şişman önde, onlarca adam da peşinde…
Başlıyor saray içinde bir koşuşturma. Üçüncü gün sonunda adam zayıflıyor ama dayanamıyor ve telefon ediyor doktora.
"Neden arkadaşımla benim rüyalarım farklı?" diyor, doktor biraz düşündükten sonra soruyor:
"Siz hastaneye mi gelmiştiniz, muayenehaneye mi?"
İnternetten
Sezai Matur hakkındaki diğer yazılar
|
= Resimli ilanlar
