Sakaryaspor'umuz Güngörenspor deplasmanından 0-0 beraberlikle bir puan alarak dönüyor. Ligdeki üç puanımızın üçünü de deplasmanda alan takımımızın kendi sahasında puanı yok. Bu biraz üzerinde durulması gereken konudur.

 

Sahaya dört tecrübeli, yedi genç oyuncuları ile çıkan Sakaryaspor'umuzda maalesef tecrübeli futbolcularımızdan takımı oynatmasını beklediğimiz Mustafa Sevgi, oyun disiplinini bozan, dört kişinin arasına çalım yaparak girmeye çalışan ve genellikle en çok top kaptıran futbolcumuz olarak, takımımıza zarar vermektedir.

 

Mustafa Sevgi'nin kaptırdığı topları yeniden kazanmaya çalışan gençlerimiz, ikiye bir pasları da alamayınca oyuna ağırlığını koyamamaktadır.

 

Maç'a ayağa pas ile başlayan takımımız 15. dakikada 1-0 öne geçtiği Körfez Belediye maçında; başta kaleci Erol'un gereksiz vakit geçirme çabaları, Mustafa Sevginin şahsi oyunu nedeniyle, oyundan düşmüş ve yediği iki gol ile kendi sahasında mağlup olmuştur.

 

Aslında serbest vuruşları etkili, uzaktan attığı şutları isabetli ve oyunu geriden başlatacak tekniği olan Mustafa Sevgi genç kardeşleriyle bol paslı ve enerjisini ekonomik kullanacak futbol anlayışı ile oynasa inanın bu haliyle bile takımımız sahasında puanlar kazanabilirdi.

 

Özellikle Kaleci Erol ile Mustafa Sevgi'nin dikkatleri mutlaka çekilmelidir. Zaten kısıtlı bir kadromuz var. Bu kadrodan kazanabileceğimiz gençlerimizi de demoralize edip, kaybetmiyelim. Çünkü çoğunun PAF takımımızdayken yöneticiliğini yaptım. Hepsi de iyi futbolcu olabilecek yeteneğe sahipler. Fakat takım olamadığımız için alınan sonuçlar ile oynanan futbol sahada mücedele eden gençlerimizin ivme kazanmalarını engellemektedir.

 

Takımımızın kondisyon sorunu yok. Sahadaki gençler terinin son damlasına kadar mücadele etmektedirler.

 

Sadece gençlerimizden Kerem de abisi Mustafa Sevgi'ye zaman zaman özenip gereksiz top kayıpları yapmaktadır. Futbolcu kumaşı iyi fakat ne oldum delisi olmuş. Hakemle, rakip futbolcuyla dalaşması kendisi için eksi puandır.

 

Futbolcu için en büyük tehlike ''Oldum" dediği andır.'

 

Bu nedenle daha önceki yazılarımda belirttiğim gibi gençlerimize yöneticilerimizin sahip çıkmalarını, yaşam koçluğu yaparak bu tür tehlikelere karşı onları uyarmalarını istemiştim. Fakat bunu yapacak yönetici maalesef yok.

 

Netice olarak Futbolcularımızdan, kaleci Erol, Mustafa sevgi ve Kerem'in dikkatleri çekilmeli, devre arasına kadar mutlaka içeride dışarıda alabildiğimiz kadar puanları almamız için gerekli olan tedbirler alınmalıdır.

 

Takım olabilmenin birinci şartı, oyun disiplinine sadık kalarak mevkidaşının açığını kapayacak futbol oynamak ve tribünlere veya kendisine oynamak yerine, takımı için oynamak düşüncesinin tüm futbolcularımızın zihinlerine yerleşmesi gerekmektedir.

 

Yeşil Siyah Sevgilerimle,